دیگه دلیلی نیس واسه ی زندگی.حتی دلیلی نیس این حرفارو هی بگیم

غم تو وجود منه مثه یه غده بدخیم.تمام ذهن و کرده یه عقده تسخیر
راه چاره ای نیس جز اینکه بشم تسلیم.دیگه حتی گریه هم دلمو نمیده تسکین
من به درد کار ناکرده میسوزم همش.زیره نقاب خنده همیشه میریزم اشک
آدما گرگن تو لباسه گوسفند.که با اشکاشون هم بهت میزنن پوزخند

تا وقتی زنده ای کسی نیس دروبرت

وقتی مردی همه میرن قربون سرت

عذابی که باید تحمل کنم خیلی سخته .ولی دارم تحمل میکنم خیلی وخته

اینجا جهنمه ولی شبا خیلی سرده.
روزی میرسه که خدا منو میبینه.روزی که رفیق دستمو میگیره
روزی که دیگه وجود نداره مست و خمار.روزی که هوا پاک میشه از گردو غبار
روزی که دیگه رفیق نمیشه خائن.نمیدونم شاید این روز تو خوابه

آره این روز تو خوابه .پس باس بخوابیم

تا روزی که زنده ایم بایس بخوابیم........................
 

چه روزگار ِ غریبی؟

 هزار پ ا ر ه

پ ار ه هزار

 چه روزگار ِ غریبی

چه روز گار ِ غریبی

فواره های غمم

سرم بریده به بغداد

دلم   ش ک س ته ی صیاد وصید و هر چه بادا باد !

چه سر کشان ِ مهاجهم

چه  خونخواره  منم  !

هزار پاره

پاره

پاره هزار

*****

 کوچ? کوکنار

قرار بود که عاشق شویم هر دو بهم

 کنار کوچ? کوکنار

را? ابریشم

در ازدحام ِ ترافیک

جاد? تاراج

 " زمینی را که خدا به قابیل داد "

و سوز ِ خاطر? نوجوانیم که نماند

به برگ های کتاب

 قرار بود که عاشق شویم هر دوبهم

 در این کویر ِ سترون

خانه خان? غم

 که مهر و ماه به تاراج می رود شب و روز

ز آشیان? من

قرار بود که عاشق شویم هردو بهم

                  *******                   

تصویر صدا

 تصویر آن صدای تو

برقاب سینه ام

پنهان زدیده ام

مشکل حکایتی ست

مهر ِبریده ازآن ماه

ماهی رمیده سراپا

از زورق خدا

 ما مانده ایم و شب

تصویرآن صدا

آنسوی آب ها

نفرین عشق

پری کوچک دریا

عروس ِ ماهی ها

 بلوغ دولت عشق تو سر فرازم کرد

و پشت کوچه بن بست را در آبگینه شکست

 وما به یاوه تردید

حماسه می گفتیم

و بر دروغ بزرگ سلام می کردیم

و عشق را نفرین !

************

به خالد حسینی و رمان" کاغذ پران باز"

 طلوع صدا

 طلوع صدا ی تو در من

ستاره باران شد

به دار رفت و رفیق سر بداران شد

 خوابت حلال باد !

حلال کردی این خواب خوش بر من

در امتداد فصل های سرد و عبث

و باغ های سرخ و سپید

 طلوع صدای تو در من

حضور حافظه بود

شهادت معنی بر کتاب فاجعه بود

 دریغ و درد

دریغ ودرد

چه سا ل ها که به تلخی گریسته بودم

اگر من جای او بودم

همان یک لحظه اول . که اول ظلم را میدیدم از مخلوق بی وجدان

جهانرا با همه زیبایی و زشتی بروی یکدگر ویرانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

برای خاطر تنها یکی مجنون صحرا گرد بی سامان

هزاران لیلی ناز آفرین را کو به کو . آواره ودیوانه میکردم

عجب صبری خدا دارد

اگر من جای او بودم

بگرد شمع سوزان دل عشاق سرگردان

سرا پای وجود بی وفا معشوق را پروانه میکردم

عجب صبری خدا دارد

چرا من جای او باشم

همین بهتر که او خود جای خود بنشسته و تاب تماشای تمام زشتکاریهای این مخلوق را دارد

وگرنه من بجای او چو بودم

یکنفس کی عادلانه سازشی با جاهل و فرزانه می کردم

عجب صبری خدا دارد

وقتی کبوتری شروع به معاشرت با کلاغها می کند پرهایش سفید می ماند، ولی قلبش سیاه میشود. دوست داشتن کسی که لایق دوست داشتن نیست اسراف محبت است ( دکتر علی شریعتی)

Vaghti kabootari shoroo be moasherat ba kalaghha mikonad parhayash sefid mimanad vali ghalbash siyah mishavad. Doost dashtane kasi ke layeghe doost dashtan nist esrafe mohabat ast

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

دل های بزرگ و احساس های بلند، عشق های زیبا و پرشکوه می آفرینند ( دکتر علی شریعتی )

Delhaye bozorg va ehsashaye boland , eshgh haye ziba va porshokooh miafarinand

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

اما چه رنجی است لذت ها را تنها بردن و چه زشت است زیبایی ها را تنها دیدن و چه بدبختی آزاردهنده ای است تنها خوشبخت بودن! در بهشت تنها بودن سخت تر از کویر است ( دکتر علی شریعتی )

Ama che ranjist lezatha ra tanha bordan va che zesht ast zibayiha ra tanha didan va che badbakhti azar dahande e ast tanha khoshbakht boodan! dar behesht tanha boodan sakhtar az kavir ast

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

اکنون تو با مرگ رفته ای و من اینجا تنها به این امید دم میزنم که با هر نفس گامی به تو نزدیک تر میشوم . این زندگی من است (دکتر علی شریعتی)

Aknoon to ba marg rafte e va man inja tanha be in omid dam mizanam ke ba har nafas gami be to nazdiktar mishavam.in zendegi man ast

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

وقتی خواستم زندگی کنم، راهم را بستند.وقتی خواستم ستایش کنم، گفتند خرافات است.وقتی خواستم عاشق شوم گفتند دروغ است.وقتی خواستم گریستن، گفتند دروغ است.وقتی خواستم خندیدن، گفتند دیوانه است.دنیا را نگه دارید، میخواهم پیاده شوم (دکتر علی شریعتی)

Vaghti khastam zendegi konam,raham ra bastand.vaghti khastam setayesh konam,goftand khorafat ast. vaghti khastam ashegh shavam goftand doroogh ast. vaghti khastam geristan,goftand doroogh ast. vaghti khastam khandidan , goftand divane ast. donya ra negeh darid mikhaham piyade shavam.

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه‌ای را بالا ببری (دکتر علی شریعتی)

agar ghader nisti khod ra bala bebari hamanande sib bash ta ba oftadanat andishe e ra bala bebari

♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥

به سه چیز تکیه نکن ، غرور، دروغ و عشق.آدم با غرور می تازد،با دروغ می بازد و با عشق می میرد (دکتر علی شریعتی)

Be ? chiz tekye nakon , ghoroor , doroogh va eshgh. adam ba gharoor mitazad , ba doroogh mibazad va ba eshgh mimirad