کوچه باغ های بــارانی
در امتــدادِ
ایـن روزهـــای یکنواخــــت
حســی از جنــس دلتنگــ ـــ ــــی
در قلبــــــم نجــوا می کنــــد
در امتـــداد ایـن روزهـــای تنهـــایـی
و در امتـــداد ایـن شــب هـای خــــدایـی
حســی از جنــس دُعـــا مـرا فــرا می خوانـــــد
دِلــــم بــاران می خواهــــد
بــارانی آرام....
امــــا طـولانــــــــــــی
تا دسـت در دسـتِ قطــــره هـایش
و پـا به پـایِ نمنــــــاکـی اش
تمــــام کـوچــه بــاغ ها را
با پـــاهایی بِرَهنــــــــــه قــدم زنــــم
و زیــر لـب با لحــن سبــــــز بــاران
زمزمــــــــــــــــــــه کنـم دُعـــاهـای بـــــارانی ام را
مــن بُغـــــــ ــــض کنــم
آسمــــــان ببـــارد
آسمـــــــان بُغـــــــ ـــــــض کنــد
مـــن اشکــــــــ ریــزم
آنگـاه هـــــــر دو آرام شَویــــــــــــــــم
چه زیبــــاست ایـن آرامــ ــشِ بعـد از بـاران
حـال دِلــــ ـــم می خواهــد
خیـــــال ت جــای بـــــاران را بگیـــــــرد
و بر تمــام لحظــــه هـایم ببــــارد
و مــــن پـُر شَــوَم از تــــ ــو
پُـر شَـــوَم از ایـن عشــــــــــ ــــــــــــــق
......
رویـــــای سبــــز تـــ ـــو نِـی زاری می شـَـود از عشـــــــــــــق
و تـــ ــو...
در امتـــداد ایـن نـِی زار هـــای بــارانی
مــــوسیقی بوســـ ـــه بــ ــاران را
بر کویـــر تشنــــــه ی لـب هــایم می نـــــــــــ ــــوازی
مـــــوسیقی بوســـ ـــه های تــ ــو
می رویـــــانَد گـل های سُــــــــــــرخ را
بر کویـــ ـــر تشنـــــه ی لـب هــایم
آغـــــــوش ت دشـــــت ی می شــود بـرای بـــی آغـــ ــوشی هـایم
و مــ ــن...
گُلبــــرگ گُلبــــرگ احســـ ـــاس
بـر دشـــت سبـــــز آغــ ـــوش ت می کــارم
آنگـاه در انتهـــــای کوچــه بـاغ عشـــــ ـــق
زیـر بــ ــاران عشــ ــــق بــ ــازی هایمـان
چَشمهــــایِمان را می بندیـــــم
و به قِــــداست تَـک تَـک قطـــــره هـای بــ ــاران
در امنــــدادِ
ایـن روزهــا و شـب هــای الهـــــ ـــی دُعــا می کنیـــم
دُعـــایی از جنــس گـلِ یــ ــاس
بـرای جـــــاودانگـی ایـن احســـ ــــاس
فاطیمـا نـوشت : دل نوشتــه ای از خــودم
