بالشتی با روبان های آبی آرامش
ایـن روزهــا....
به قـــــول پنـــاهی
دروغ گفتــــن را خــــــوب یـاد گرفتــــــــــه ام
حــال مـ ــن خــــــــوب است
خــوبِ خــوب
فقـط زیــــاد تا قسمتــی هــــوای دلــ ــم طوفــــانی
همــراه با غبـــارهـای خستگـــــــــــــی ست
و فکـر مـی کنـــم
ایـن روزهـــا...
خــدا هـم از حـــرف هـای تکـــ ــراری مــ ــن خستـــه است
چـه حــس مشتـرکـــی داریــم مــ ــن و خـــدا
او...
از حــرف هـای تکـــ ـــراری مــن خستـــه است
و مـــن...
از تکـــ ــرار غـــــم انگیــز روزهــــایم
مـی گوینـــد....
هـر وقــت دلـــت گرفــــــــت سکـــوت کـن
ایـن روزهــا....
هیــــچ کـس معنــای دلتنگـــ ـــی را نمـی فهمـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــد
هیــــچ کس قیــــد مهـم فعــل مـــ ـــن نیســت
چـه فرقـــــی مـی کنـد که
هیـــچ کَس نفهمــد یا آن کَــس یا ایــن کَـس
مــ ــن دلــــــــم مـی خواســت ضمیـــر
" تــ ـــو "
معنــای مفعـــولِ فعــــــل مـرا مـی فهمیــــد
که هیـــــــچ گـاه نفهمیـــــــد....
بایـد ایـن جـــور بگویــــم
چـه با سکــــــوت چـه با فریــــــــــــاد
ایـن روزهــا...
تــ ــو معنــای دلتنگـــ ـــی مـرا نمـی فهمــــــــــــــــــــــــــــــــــی
دلــــ ـــم...
بالشتــــی مـی خواهـــــد
با روبـــان هـای آبــــی آرامــــ ــــش
همـراه با مـــــوسیقی ای
بـرای چنـــــد روز تنهــــایی بــدون دلتنگــــ ـــی
تا آرام کنــار آرامـــ ـش ش بخُفتــــــــــــــم
و ساعــاتی دقایقـــی ثانیــه ای فــــــــارغ شــوم
از تـــ ــو
از ایـن عشـــ ــــق
از این لحظـــــه های پـر التهـــــاب دلتنگـــ ـــی
و با خـود فکـــــر کنــم
که چگــــونه مـی توان کنـار تــــ ــــو با ایـن دلتنگـــ ـــــــــ ـــــــ ــــــی ها کنـــــار آمــد
